„W trakcie kursu rzuciłem pracę, a po ich ukończeniu znalazłem nową w 5 dni” – Egor, absolwent TeachMeSkills o tym, jak zmienić swoje życie o 180 stopni w niecały rok.

– Opowiedz o sobie, czym się zajmowałeś zanim przyszedłeś na kurs do TeachMeSkills?

– Obecnie mam 24 lata, przed kursem odsłużyłem w wojsku. Kiedy skończyłem służbę wojskową, zatrudniłem się w firmie telekomunikacyjnej, gdzie pracowałem na stanowisku specjalista ds. obsługi klienta. Zacząłem myśleć o odejściu kiedy zrobiło mi się nudno - mimo iż w sprzedaży wyrosłem do wiodącego specjalisty, ale już wszystko wiedziałem, nowych informacji do mnie nie docierało i chciałem zmian.

– A kiedy taki pomysł się zrodził, zostać właśnie Front End? Miałeś marzenie lub to się stało spontanicznie?

– Wszystko zaczęło się od tego, że mój najlepszy przyjaciel ukończył Politechnikę i rozpoczął pracę jako backend developer. Zacząłem się uczyć, ale mi się nie spodobało, ponieważ bardziej lubię pracę wizualną - z grubsza mówiąc, naciskasz przycisk i widzisz rezultat. Właśnie wtedy zdecydowałem się nauczyć frontendu.


–Czy długo szukałeś kursów? Co cię zwabiło do TMS?

– Początkowo myślałem, że wystarczy mi informacji z internetu, jednak ponieważ potrzebowałem kogoś do sprawdzenia kodu i układania zadań domowych, zrezygnowałem z tej opcji. Problem polegał także na tym, że zdecydowałem pójść na kurs offline, jednak mieszkałem w niedużym mieście i nic normalnego w mieście nie potrafiłem znaleźć. Wówczas dowiedziałem się, że mój kolega z grupy skończył kursy w TMS, wysłałem mu program a on go polecił. Tak się zaczęła moja nauka.

– Czyli ciągle dojeżdżałeś na kurs z Soligorska?

– Tak, przejechałem wiele kilometrów – kursy zaczynały się o 19:00, a do miasta wjeżdżałem o 18:00 i stałem na obwodnicy. Czasami zdarzało się przyjeżdżać kilka godzin wcześniej, wtedy otwierano dla mnie salę, żebym mógł poczekać na rozpoczęcie zajęć. I tak przez kilka miesięcy, od lutego po październik. Do tego były trudności z pracą – żeby zdążyć na czas, wyjeżdżałem o trzeciej lub czwartej po południu, dlatego pracowałem tylko przez pół dnia. Czasem brałem wolne, czasem zastępowali mnie koledzy. Mimo to mam małe osiągnięcie - nie przegapiłem żadnego zajęcia i nigdy się nie spóźniłem!

– Nie przegapiłeś żadnej lekcji? To prawdziwe osiągnięcie!

– Nawet gdy na pierwszym zajęciu powiedziałem, że jestem spoza stolicy, wszyscy byli sceptyczni – na pewno myśleli, że wytrzymam w tym trybie maksymalnie miesiąc.


– Opowiedz ile czasu zajmowała ci nauka w TeachMeSkills?

– Szczerze mówiąc, na początku nie miałem czasu na nic – wracałem do domu o pierwszej w nocy, budziłem się, szedłem do pracy, a wieczorem odrabiałem pracę domową. Ponieważ zaczynałem od zera, wykonanie wszystkich zadań zajmowało mi dużo czasu. Czasem zdarzało mi się siedzieć przy jednym zadaniu przez dwie godziny, następnie wysyłałem je do przyjaciela do sprawdzenia, a on w trzy minuty skreślał wszystko, co rozwiązałem i musiałem zaczynać wszystko od nowa. Zdarzało się też, że po długich godzinach siedzenia nad kodem kładłem się do łóżka i dalej odrabiałem lekcje we śnie.

– Co najbardziej zapamiętałeś z kursu?


– Moja grupa... Uczyłbym się nadal, bardzo się zaprzyjaźniliśmy, teraz komunikujemy się z wieloma. Był jeszcze jeden ciekawy moment: po każdym zakończonym module mieliśmy zajęcia końcowe, na których dzielono nas na zespoły. I tak się złożyło, że nasza drużyna wygrała – tego nikt się nie spodziewał, bo przez pierwsze dwa miesiące byłem najgorszy w grupie! Później nauczyciel przyznał, że nie postawił na nas i był bardzo zaskoczony wygraną. I to po raz kolejny przekonało mnie o słuszności mojej decyzji, ponieważ z braku czasu na naukę musiałem zrezygnować z pracy.

Przez długi czas nie udawało mi się dobrze wykonywać zadań, więc zdałem sobie sprawę, że muszę wybierać. Obliczyłem ile pieniędzy będę potrzebował dla przetrwania, zwolniłem się pracę i żyłem z oszczędności. Wówczas pojawił się czas na czytanie dodatkowej literatury, udało mi się dogonić kolegów z grupy i już zaczęli mnie pytać, jak rozwiązać to czy inne zadanie. To było bardzo miłe.

– Czy jesteś zadowolony z tego, jak się sprawy potoczyły? Powiedz kilka słów przyszłym uczniom.

– Teraz pracuję zdalnie, ale w biurze oczywiście jesteś mniej rozproszony - siadasz i pracujesz. Jestem bardziej niż zadowolony z obecnej sytuacji, ponieważ początkowo byłem gotów nawet na bezpłatny staż. Jesli chodzi o życzenia przyszłym uczniom: komunikujcie się więcej, poszerzajcie horyzonty, znajdźcie mentora, który podpowie i pokieruje, gdzie lepiej iść. Jak każda osoba, nie lubię trudności. Ale z jakiegoś powodu tutaj chciałem udowodnić przede wszystkim sobie, że mogę zmienić swoje życie - dlatego ciągle czegoś się uczyłem, poznawałem, brałem dodatkowe lekcje. A kiedy zaczyna się udawać, kiedy wykonałeś zadanie i widzisz wynik, to są to nierealne emocje, które zdecydowanie są tego warte.